تازه‌ترین گفتارهای هنرمندان

می‌توانم تصور کنم کسی بدون بهره‌گیری از احساسات خودش در زندگی، چیزی خلق کند که ارزش خواندن داشته باشد، اما حدس می‌زنم که این کار ممکن باشد.

هنر در موفق‌ترین سطوح خود زمانی رخ می‌دهد که بتوانید با احساسی که از سوی خالق اثر ساطع می‌شود ارتباط برقرار کنید.

متأسفانه در کشور ما همیشه هنر را از دریچه‌ی چشم ادبیات نگاه کرده‌اند، یعنی نه تنها بیننده که غالب منتقدین هم این گونه بوده‌اند.

دوربین دیجیتال یک موهبت الهی و یک نعمت است. کل صنعت عکاسی به سمت دیجیتال حرکت کرده است و هیچ‌کس دیگر با فیلم {آنالوگ} عکاسی نمی‌کند.

هنر در مدارس ما همیشه به عنوان یک تفریح و سرگرمی مطرح بوده است. آموزش هنر در مدارس ما یک فرع است.

آثار برجسته‌ی تاریخ گرافیک همیشه سفارش‌دهنده‌های خوبی داشته‌اند. در تمام دنیا این طوری است.

آدم ایرانی در تمام طول تاریخ همیشه چیزی را گفته و چیز دیگری را زیر آن پنهان نگه داشته و دوباره چیز دیگر زیر آن. لایه لایه تا ژرفای بسیار پنهان و عجیب آن.

بزرگ‌ترین وظیفه‌ی هنرمند بعد از آفرینش آثار هنری این است که با تربیت ذوق و سلیقه‌ی جامعه در پیشرفت فرهنگ مردم کشور خود سهیم باشد.

برای من تدریس به مثابه یک فرم هنری است. وقتی درس می‌دهم مثل این می‌ماند که دارم در بیان و در اجرا یک عمل هنرمندانه انجام می‌دهم،

هیچ دانشگاهی در هیچ‌جای دنیا هنرمند بیرون نمی‌دهد؛ بلکه سرنخ‌هایی می‌دهد که هنر هنرمند را شکل دهد.

محیط‌های آموزشی فقط می‌توانند بسترسازی کنند، نمی‌توانند هنرمند بسازند. هنرمند شدن مربوط به بن‌مایه و جوهره‌ی فردی آدم‌هاست.

معمار خلاق است و مانند یک زن که کودک می‌زاید، کارش خلق کردن است، کاری که مردها نمی‌توانند انجام دهند.

میانبری در هنر وجود ندارد؛ اگر هم وجود داشته باشد دروغ است. یعنی این که با روابط و دیدن این که بازار چه می‌خواهد مسیرش تقلید یک سری کارها می‌شود.

بشر اولیه مدرن‌ترین افراد در تاریخ بوده است. کسی که فکر کند می‎خواهد مدرن کار کند و برای چنین شکلی از کار کردن تصمیم بگیرد، موفق نخواهد شد.

هنرمند زمانی به آزادی کامل در آفرینش هنری می‌رسد که همۀ مبانی و اصول خلق هنری و دانش‌های گوناگون آن را هضم کرده باشد.

خلاق بودن، در تعبیری دیگر، جرئت داشتن است. جرئت ابراز اندیشه و آنچه احساس می‌کنم و صداقت در بازگو کردن آنچه به ابراز کردنش احساس نیاز می‌کنم.

صدمه زدن به سلیقهٔ یک ملت خیانت است. از بین بردن ارتباطات عاطفی یک ملت با محل زندگی‌اش و خاکش یک خیانت است.

بیشتر مردم فکر می‌کردند که عکاسی حد نهایی نمایش واقعیت است، اینطور نیست. و من خیلی مطمئنم که اینطور نیست.