تازه‌ترین گفتارهای هنرمندان

برای من تدریس به مثابه یک فرم هنری است. وقتی درس می‌دهم مثل این می‌ماند که دارم در بیان و در اجرا یک عمل هنرمندانه انجام می‌دهم،

هیچ دانشگاهی در هیچ‌جای دنیا هنرمند بیرون نمی‌دهد؛ بلکه سرنخ‌هایی می‌دهد که هنر هنرمند را شکل دهد.

محیط‌های آموزشی فقط می‌توانند بسترسازی کنند، نمی‌توانند هنرمند بسازند. هنرمند شدن مربوط به بن‌مایه و جوهره‌ی فردی آدم‌هاست.

معمار خلاق است و مانند یک زن که کودک می‌زاید، کارش خلق کردن است، کاری که مردها نمی‌توانند انجام دهند.

میانبری در هنر وجود ندارد؛ اگر هم وجود داشته باشد دروغ است. یعنی این که با روابط و دیدن این که بازار چه می‌خواهد مسیرش تقلید یک سری کارها می‌شود.

بشر اولیه مدرن‌ترین افراد در تاریخ بوده است. کسی که فکر کند می‎خواهد مدرن کار کند و برای چنین شکلی از کار کردن تصمیم بگیرد، موفق نخواهد شد.

هنرمند زمانی به آزادی کامل در آفرینش هنری می‌رسد که همۀ مبانی و اصول خلق هنری و دانش‌های گوناگون آن را هضم کرده باشد.

خلاق بودن، در تعبیری دیگر، جرئت داشتن است. جرئت ابراز اندیشه و آنچه احساس می‌کنم و صداقت در بازگو کردن آنچه به ابراز کردنش احساس نیاز می‌کنم.

صدمه زدن به سلیقهٔ یک ملت خیانت است. از بین بردن ارتباطات عاطفی یک ملت با محل زندگی‌اش و خاکش یک خیانت است.

بیشتر مردم فکر می‌کردند که عکاسی حد نهایی نمایش واقعیت است، اینطور نیست. و من خیلی مطمئنم که اینطور نیست.

فقط و فقط کار کردن، اشتباه‌ کردن، راهی پیدا کردن، هم‌چنان کار کردن و خرده‌خرده به چیزهایی دست‌ یافتن است که اهمیت دارد.

مهم‌ترین معیار برای سنجش اثر یک هنرمند این است که ببینیم آیا قوانین را شکسته یا خیر. معنای شکستن قانون این است که، اول از همه، بدانیم قوانین کدامند.

ماشین‌ها نمی‌توانند همچون ما فقط از طریق فکر کردن تا انتهای کهکشان‌ها سفر کنند. ماشین‌ها فقط می‌دانند که چطور عمل کنند.

عکس مورد علاقهٔ من عکسی است که هنوز آن را نگرفته‌ام. سفر {رسیدن به اثر مطلوب} خیلی مهم است.

برخی از صاحب‌نام‌ها برای حضور در گروه مدرنیسم چهرهٔ دلکش هنر خوشنویسی را مخدوش می‌کنند و آن را تکنیک و فن معرفی می‌کنند.

یکی از بدبختی‌های هنر از روزگاران دور همین بوده که تنها در زمان رفاه به آن پرداخته شده است.

الفبای فارسی به‌خاطر شکل ویژه‌اش‌ نسبت به الفبای لاتین جای بیشتری برای کار کردن و خلاقیت دارد.

ما بی‌حس شده‌ایم. دنیای واقعی بی‌نهایت برانگیزاننده است و ما هیچ عکس‌العملی نسبت به آن نشان نمی‌دهیم. دیگر دردی احساس نمی‌کنیم.