من اغلب به دانشجویانم می‌گویم که معماری طراحی رقص است، و به شیوه‌ای دقیق و قیاسی طراحی رقص {= رقص‌پردازی} است. معمار حرکات، مشاهدات، تجربه‌ها، عواطف و احساسات را دقیقاً به همان طریقی رقص‌پردازی می‌کند که یک طراح رقص در یک رقص یا باله یا یک آهنگ‌ساز در اثر موسیقی خود انجام می‌دهد. (در گفت‌وگو با Hans Ulrich Obrist، منتشر شده در وب‌سایت Paimio Sanatorium، سال ۲۰۲۴)
