من شاعر را غایت استعداد آدمی میدانم و بسیار علاقمندم که با شاعر، بیش از هر فرد دیگر، برخورد هنرمندانهای داشته باشم. شاعر تجسم آخرین مرحلهٔ آگاهی کامل است و به خصوص در حال حاضر فیلسوف زمانهٔ ما است. شاعر فردی است که همه چیز را لمس میکند، همه چیز را احساس میکند ولی نمیتواند چیزی را تغییر دهد. در واقع این شاعر است که با نگاه نافذ خود به همه چیز نگاه میکند و سعی میکند آن را در آثار هنری خود منعکس کند. منظور من از شاعر تنها افرادی که با نوشتن سر و کار دارند نیست. من در آثار هنری و مجسمههایم بر روی تم و شکل شاعر تمرکز میکنم. شاعر تا حد زیادی نمادی از هنرمندان است. من هنرمندان را هم شاعر میبینم. هنرمند در زمانه ما فقدان فلسفه را نشان میدهد و جای فیلسوف را نیز گرفته است. هنرمند از طریق انگیزههای نافذ و همچنین از طریق هنرش سعی میکند تمامی کارهای منفی و زشتی را که ما در ارتباط با زمین و محیط زیست انجام میدهیم نشان دهد. (در گفتگو با روشنک تقوی، منتشر شده در وبسایت بیبیسی، سال ۱۳۹۱)