ویلم دکونینگ در سال ۱۹۰۴م در روتردام هلند متولد شد. علاقه‌اش را به هنر خیلی زود کشف کرد و پس از ترک مدرسه در ۱۲ سالگی به کارآموزی در یک شرکت طراحی و دکوراسیون تجاری مشغول شد. او در آکادمی هنرهای زیبا و فنون روتردام به تحصیل پرداخت. در این دوره به آرت نووو علاقه‌مند شد اما خیلی زود جذب جنبش آلمانی د استیل شد. دکونینگ به طور ویژه به تاکید این جنبش هنری بر خلوص رنگ و شکل و مفهوم هنرمند به مثابه استاد صنعتگر علاقه پیدا کرد. دکونینگ یکی از برجسته‌ترین و مشهورترین نقاشان سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی است. با وجود اینکه شهرتش را به واسطه مجموعه‌هایی از تصاویر کاملا انتزاعی به دست آورد، اما کشش شدیدی به سوژه‌های سنتی داشت و در نهایت به خاطر نقاشی‌هایش از پیکره زنان مشهور شد. بعدها به نقاشی منظره روی آورد و تا هشتاد سالگی هم که دچار بیماری آلزایمر شده بود به این کار ادامه داد.
دکونینگ قویا با محدودیت‌هایی که نام‌گذاری سبک‌های هنری به وجود می‌آورد مخالف بود و در حالی که عموما یک نقاش اکسپرسیونیست انتراعی در نظر گرفته می‌شد، هیچوقت به تصویر کشیدن پیکره انسانی را رها نکرد. نقاشی‌هایش از زنان ترکیب منحصر به فردی از انتزاع حرکات بدن و پیکره‌سازی است. دکونینگ در زمینه ترکیب کردن مبهم فیگور و پس‌زمینه مهارت خاصی کسب کرد به طوری که در این فرایند فیگورهایش را تجزیه کرده روی هم سوار کرده و از شکل طبیعی می‌اندازد.
اگرچه او در نگاه عموم شخصیتی زمخت و هنرمندی الکلی به شمار می‌رفت، رویکرد دکونینگ به کارش با فکر و دقت همراه بود و یکی از باسوادترین هنرمندان وابسته به مدرسه نیویورک محسوب می‌شد. به نظر اهالی هنر، او از مهارت و تکنیک‌ فوق‌العاده‌ای برخوردار بود به طوری که با نقاشان پیشکسوت مقایسه می‌شد و برای الهام گرفتن به آثار روبنز و رامبراند نگاه می‌کرد. (گردآوری و ترجمه از وب‌سایت The Art Story)