در مورد استفادهٔ درست از نور طبیعی در معماری نوعی گرایش به جهالت وجود دارد. بناهایی که در سرتاسر خیابان دفتر من در حال ساختهشدن هستند بدون هیچ درکی {از اهمیت نور طبیعی} بنا میشوند. این بناها فضاهایی بسیار عمیق با پنجرههایی با جاگذاری اشتباه دارند، یعنی عملاً نور نمیگیرند. البته اینها ساختمانهای بساز و بفروشی هستند و بنابراین وجود این اشکالات در آنها چندان هم جای تعجب ندارد.
با این حال، پیشرفتهای جالب توجهی در این زمینه که نور طبیعی چه تأثیری بر مغز دارد به وجود آمده است. این موضوع در حوزههای دیگر دانش، همچون علوم اعصاب، مورد توجه است و ما در مقام معمار لازم است که از آنها بیاموزیم. شاید این پژوهشها درک بهتری از این که ما معماران کجای کار هستیم ایجاد کند و راهی برای حرکت بهسوی آینده به ما نشان دهد. (در گفتگو با Robert Martin، منتشر شده در وبگاه arcspace، سال ۲۰۱۷)