معماری گذشتهٔ ما هارمونی داشت، چون معماری تجلی جامعه است. معماری انعکاسی از فرهنگ جامعه و تجلی اجتماعی هر دوره است. در آن زمان یک جامعه همگن داشتیم که با یکدیگر نوعی مشارکت داشتند. در واقع جامعه همگن ما از چند عنصر متشکل بود؛ گروهی کشاورزی، گروهی آبیاری و گروهی برداشت میکردند و گروهی دیگر برداشت آنها را به بازار میرساندند. این همگن بودن و مشارکت مردم با همدیگر معماریای را به وجود میآورد که آن هم همگن بود. یکی از دلایل دیگری که معماری گذشتهٔ ما حالت یکنواخت داشت نوع مصالحی بود که به کار میرفت. یعنی تکنولوژیای که معماری را به وجود میآورد و این تکنولوژی عبارت بود از خشت، گل، تیرهای چوبی و بوریا که روی سقفها پهن میکردند. طبیعی است که وقتی رنگ و جنس مصالح یکسان شد مجموعهٔ اینها هماهنگی شکلی و هماهنگی مصالح ایجاد میکند و نتیجتا یک انتگراسیونی به وجود میآید که معماریها و مجتمعهای ما در گذشته یکشکل، نظامیافته و متشکل بود که انعکاس همان جامعهٔ متشکل است که با یکدیگر همکار و همشکل و همفکر بود. (مصاحبهٔ منتشر شده در کتاب اندیشهٔ معماران معاصر ایران، سال ۱۳۸۹)
دستهها
سیروس باور: معماری انعکاسی از فرهنگ جامعه و تجلی اجتماعی هر دوره است
معماری انعکاسی از فرهنگ جامعه و تجلی اجتماعی هر دوره است.