وقتی کودکان خود را اینطور بار میآوریم و به آنها میگوییم که خانه فقط باید سقف شیروانی و شومینه داشته باشد و پنجرههایش هم باید چهارگوش باشد، وقتی به آنها میگوییم که خاکی که زیر پاهایشان وجود دارد «کثیف» است، به نظر من بر سر راه آنها {برای شناخت معماری خاکی} مانعی بزرگ ایجاد میکنیم. ما آنها را از کل فرایند خلاقهای که به آنها میگوید میتوانید خانهای همچون رنگینکمان داشته باشید محروم میکنیم. رنگینکمان چیزی جز یک طاق نیست.
شما میتوانید هر چیزی را در این جهان با یک طاق بسازید، بدون این که درختی قطع کنید. هنگامی که بچهها درک کنند که نیازی نیست خاک را «کثیف» بنامند، وقتی درک کنند که زمین مقدس و زیباست، آنگاه خواهند دانست که نباید زمین را آلوده کنند. چرا که وقتی خاک را کثیف بنامیم، آنگاه میتوانیم در آن آشغال بریزیم و آلودهاش کنیم. (در گفتگو با K. Lauren de Boer، منتشر شده در مجلهٔ EarthLight، سال ۱۹۹۸)