این که آیا معماری دچار اختلالات درونی است یا خیر موضوع پیچیدهای است. از یک طرف حوزهٔ معماری دچار اختلالات بیشماری است و از طرف دیگر این اختلالات {برای تحولات اساسی در این حرفه} کافی نیست. تعجبآور نیست که معماری حرفهای است که تقریبا بیشتر از هر حرفهٔ دیگری از نوسانات اقتصادی تاثیر میپذیرد. چرخههای رادیکال اقتصادی امروز میتوانند تاثیرات مخربی بر تعداد زیادی از حرفهها که ناچار به همخوانی با نوسانات بازار و تصمیمات کارفرماها هستند داشته باشد. درک این مسئله خیلی مهم است که معماری، ماهیت رویههای آن و همچنین تعامل آن با صنعت ساخت و ساز، در برخی موارد همچنان بدون تغییر باقی مانده است. {…} آیا راهی برای اصلاح رابطهٔ میان طراحی و تولید وجود دارد؟ ممکن است راههایی وجود داشته باشد که در آن ما باید آسودگی خیالمان را لحاظ کنیم؟ ممکن است پاسخهای سرراستی برای این سوالها وجود نداشته باشد، اما اینها راهی را در برابر احتمال اختلال نشان میدهند که میتوانند تاثیر سازندهٔ بالقوهای بر تصور ما از فضای ساخت و ساز در آینده داشته باشند. (در گفتگو با Cathy Leff، منتشر شده در وبسایت مجله Cultured، سال 2017)
دسته: محسن مصطفوی
به نظرم بیشتر مواقعی که راجع به نوآوری بحث میشود، مردم بین نوآوری و اختراع تفاوت قائل میشوند. برای من نوآوری لزوما به معنای {خلق} یک چیز کاملا جدید نیست، بلکه مجموعهای مشخص از ایدهها است که رشته {ی معماری} را به پیش براند. {…} نوآوری زمانی رخ میدهد که انسان در چیزها با تمرکز بسیار بیشتری بنگرد. خیلی بعید است که هنگام اشتغال به چندین و چند چیز بتوان خلاق بود. (در گفتگوی منتشر شده در وبسایت Design Curial، سال 2016)
باید به موقعیت بهخصوص اینجا نگاه بکنیم و با مواد و شرایط و سختیهایی که اینجا هست نه در معنای ملی یا منطقهای {راهکاری بیابیم}. ببینید یک وقتی شما یکسری محدودیتهایی و کمبودهایی دارید چیزی که مهم است این است که با آن کمبودها چگونه کار میکنید و از آن چه چیز خوبی در میآورید. {…} فرض بفرمایید وقتی که کوربوزیه در هند میخواسته با کانکریت کار بکند، با توجه به فرهنگ هند در زمینهٔ ساختمانسازی، {…} نوعی معماری که نمیشود گفت معماری هند است ولی کاملاً با محدودیتهای آنجا جوابگو بوده و مال آنجا بوده ساخته است و ارزشهای جهانی خود را نیز دارد. {…} این یک نوع معماری سایت ویژه است که از کمبود و محدودیت چیز جالبی را استخراج کرده است. بنا بر این ما در ایران باید نگاه به غرب را تا حدودی کنار بگذاریم و ببینیم با موقعیت و محدودیتی که داریم خودمان چهکار میتوانیم بکنیم و چه چیزهایی میتوانیم کشف کنیم. (در گفتگو با بهرام هوشیار یوسفی نویسندهٔ مجلهٔ مهر، ش 31، دیماه سال 1382)