آیدین آغداشلو
کار هنری کردن، مانند راه رفتن روی لبه تیغ است؛ یک طرف آن خودشیفتگی و طرف دیگر آن سختگیری بیش از حد است.
اکثر آنهایی را هم که دربارهشان نقد مینوشتم، میشناختم. ولی گذشت روزگار، زیاد شدن سن و ذهنی که کمتر خطاپوش میشود، باعث شده در مقالات آخری شفقت کمتری در کار باشد. از این جهت از کسانی که شفقت و مهربانی کمتری دربارهشان به کار رفته است، معذرتخواهی میکنم.
من بیشتر از همه به خودم سخت میگیریم. هر نقاشی که میکشم، بعد از چند روز دوست دارم پارهاش کنم و دور بریزمش اما چون کاغذ گران است، صرف نظر میکنم و کارم را ادامه میدهم. نقاشی هم به مرور بهتر میشود. خواستم اشاره کنم که بیشتر به خودم سخت میگیرم و البته اضافه کنم این شفقتی که به آن اشاره دارم، نه به خاطر خصلت کار افرادی است که درباره آثارشان نقد نوشتم، بلکه به دلیل این است که جزو اهالی قبیله فرهنگ هستند. به هر حال کار هنری کردن، مانند راه رفتن روی لبه تیغ است چون از یک طرف خطر خودشیفتگی وجود دارد و از طرفی هم خطر سختگیری زیاد از حد که شاید موجب قطع رابطه هنرمند با جهان شود. (در مراسم رونمایی از کتاب «از دور و نزدیک»، به گزارش خبرگزاری مهر، سال 1391)