معماران به شکلی منحصر به فرد قادر به ایجاد ارتباط بین حوزههای مختلف هستند؛ باستانشناسی، مردمشناسی، علم مواد، مهندسی مکانیک و فیزیک. فیزیک، مطالعهی پدیدهها و ترمودینامیک است، اینکه چگونه مواد مختلف میتوانند گرما را جذب کنند و همچنین نقش عایق را ایفا کنند. فیزیکدانان پدیدهها را تجزیه و تحلیل میکنند و مهندسان مکانیک آنها را به عمل میگیرند، اما معماران باید محیطی را ایجاد کنند که در آن تمام این فرایندهای مکانیکی و فیزیکی با هم کار کنند. بنابراین، وظیفهی ما معماران این است که جنبههای مختلف رشتههای گوناگون را گرد هم آوریم و آنها را در یک راهحل اقتصادی ادغام کنیم. در نتیجه، ما نقشی منحصر به فرد در چیزی که من آن را «دید عرضی» مینامم ایفا میکنیم، به جای دید طولی یا دیدگاه محدود.
مأموریت یک معمار، به زبان ساده، بهبود کیفیت زندگی انسانهاست. برای بهبود کیفیت زندگی، باید به حواس انسانها با زیبایی، راحتی، امنیت و عملکرد مناسب پاسخ داد. وقتی به کیفیت زندگی فکر میکنیم، با رشتهها و تخصصهای دیگر درگیر میشویم تا در زمان خودمان آن را محقق کنیم. (در گفتوگو با Bernard Friedman در کتاب The American Idea of Home، منتشر شده در سال ۲۰۱۷)