امروز همهجا معماران خوب متعددی وجود دارد. قبلاً میگفتم فلانی و بهمانی معماران خوب مورد علاقهٔ من هستند، اما حالا هرجا که بروی و در هر کشوری که به آن سفر کنی معماری خوب در حال انجام است؛ چه در آسیا، چه امریکای جنوبی و یا اروپا و ایالات متحد. به نظر من اکنون از حیث وجود معماری با کیفیت و همچنین فرصتهای فراوانی که برای معماران خوب وجود دارد دوره و زمانهٔ خوبی است. اگر کسی کار معماری خوب انجام دهد مردم او را پیدا میکنند. حالا مردم نسبت به بیست یا سی سال پیش بیشتر به معماری علاقهمند هستند. حالا رسانههای عمومی بیشتری دربارهٔ معماری وجود دارد، {در نتیجه} آگاهی عمومی نسبت به معماری بیشتر شده و مردم علاقهمند شدهاند. شما سفر میکنید و به هرجا که میروید چه کار میکنید؟ به معماری نگاه میکنید. نه لزوماً معماری معاصر، اما معماری است که به شما راجع به فرهنگ میگوید. (در گفتگو با Anna Winston، منتشر شده در وبسایت dezeen، سال ۲۰۱۶)
برچسب: رسانههای عمومی
اکثر رسانههای عمومی ما توجیه نبوده و نیستند که مسئلهٔ معماری و شهری مسئلهای جدی است که باید مستقلا به آن پرداخت. خیلی سخت میتوانید سردبیر روزنامه را توجیه کنید که صفحهای به معماری اختصاص دهند و متاسفانه این صفحه را جزء صفحههای غیرضروری میدانند و در نبود منتقدان حرفه ای معماری، اساسا کسی هم نبوده که چنین فضاهایی را در رسانههای عمومی مطالبه کند. {…}
حوزه معماری و شهرسازی در رسانههای عمومی، باید به عنوان یک حوزهٔ مستقل شناخته شود که در حال حاضر این طور نیست. برای مثال در خبرگزاریها بخشی از مسائل این حوزه به سرویس های شهری مربوط است. بخشی به سرویس اقتصادی و بخشی به سرویس فرهنگی. این یعنی قطعهقطعه کردن مسائل و مفاهیمی که باید به صورت یکپارچه مطرح شوند. خود من در جایگاه مشاور رسانهای معاون شهرسازی و معماری وزیر راه و شهرسازی، یا مشاور رسانهای دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری، این مشکل را خیلی جدی لمس میکنم. رسانههای عمومی باید حوزهٔ مستقلی به نام معماری و شهرسازی را به رسمیت بشناسند و نیروهای متخصص و خبرنگاران تخصصی در آن بخش فعالیت کنند و از این طریق، زمینههای تولید محتوا و در ادامه آن، تولید نقد در این حوزه فراهم شود. رسانههای عمومی، نباید مسائل یکپارچه حوزهٔ معماری و شهرسازی را در چند سرویس مختلف پخش و پراکنده کنند. (در گفتگو با افسانه شفیعی، منتشر شده در روزنامهٔ شرق در سال ۱۳۹۵)