این روزها بر بهترین تکنیک‌های ساخت و ساز این عقیده سایه افکنده است که لازم است هر ماده یا متریال جدیدی همیشه منجر به خلق نوعی تازه از معماری شود. اما چنین عقیده‌ای همیشه درست نیست. اگر شما بخواهید چیزی که به هیچ‌وجه سابقه نداشته خلق کنید، برای مثال تصور کنید می‌خواهید معماری را در سیاره‌ای دیگر گسترش دهید، بدیهی است که نیازمند فن‌آوری‌های رایانه‌ای جدید، {دانش} و مواد مربوط به استخراج و عمل‌آوری فلزات، آلیاژها و چیزهایی از این قبیل هستید. اما ایدهٔ ساخت شهرکی تازه یا ایدهٔ حل مشکلاتی که همهٔ ما رؤیای پیدا کردن پاسخشان را داریم، مثلا تهیهٔ خانهٔ مناسب برای همهٔ مردم، و سایر ایده‌هایی این‌چنینی نیازی به {خلق} تکنیک‌های جدید ندارد، بلکه نیاز است از ایده‌های معمول موجود به بهترین شکل مورد استفاده قرار گیرد.
معماری مانند سخنرانی است؛ نکتهٔ مهم انتخاب و سازمان‌دهی درست واژه‌های موجود است، {نه خلق واژهٔ جدید}. در معماری، تکنیک یا روش ساخت به معنای به کاربردن مواد و متریال‌های غیر معمول نیست، روش ساخت صرفا بر روش ساخت دلالت می‌کند. (در گفتگو با Ruth Verde Zein، منتشر شده در مجلهٔ BOMB، سال ۲۰۰۸)