ما راجع به بیوفیلیا {طبیعتدوستی} طوری صحبت میکنیم که گویی فقط تجربهای درونی است، اما واقعاً مهم است که در مورد چیزی که توسط وابستگان {این حوزه} به منزلهٔ علم احساسات دیده می شود صحبت کنیم.
و من فکر میکنم که احساسات آن جنبهای است که در دانشکدههای {معماری} ما به اندازهٔ کافی آموزش داده نمیشود. چرا که چیزهای زیادی {در طراحی امروز ما} وجود دارند که از {ادراکات} مغزی حمایت می کنند، اما حمایت کافی از احساسات به منزلهٔ یک عملکرد در محیط ساخته شدهٔ اطراف ما وجود ندارد. بنابراین طبیعت یکی از اجزایی است که می تواند {در طراحی معماری} تعامل عاطفی ایجاد کند. (در گفتوگو با Tom Ravenscroft، منتشر شده در وبسایت dezeen، سال ۲۰۲۲)