معماری لزوماً و همیشه ایدهٔ مرکزی نیست. به نظر من معماری صرفاً صحنه‌ای برای رخ دادن چیزهاست. {در این دیدگاه} معماری به یک کاتالیست، به یک سکوی پرتاب، به یک صحنه، به هر آن چیزی که اسمش را بگذارید تبدیل می‌شود. این امر حاکی از این است -اگرچه این ادعای بزرگی است، اما بهرحال آن را می‌گویم- که موفق‌ترین اثر معماری می‌توانست بهبود پیدا کند اگر {معمار آن} رویکرد متفاوتی را در پیش می‌گرفت. اثر معماری آنجا ساخته نشده است که بگوید «من، من، من». واقعا معماری چند صد سال دوام می‌آورد اگر آن را درست بسازی. (در گفت‌وگو با Amy Frearson، منتشر شده در وب‌سایت dezeen، سال ۲۰۱۶)