دسته‌ها
کریستوفر الکساندر

کریستوفر الکساندر: ایده‌ی یک بنای زیبا مفهومی است که دیگر از آن استفاده نمی‌کنیم و آن را نمی‌فهمیم

وقتی می‌خواهیم بگوییم که یک بنا را دوست داریم، یا می‌خواهیم بگوییم که یک بنا خوب است، زبان نیم‌قرن اخیر -یا طولانی‌تر از آن- تعابیر متنوعی را در اختیار ما قرار می‌دهد. می‌توانیم بگوییم که این بنا جالب است، شیک است، باحال است، معرکه است، غیر معمول است، دیوانه‌وار است، جذاب است، هوشمندانه است؛ {در توصیف یک بنا} تقریباً همه‌چیز می‌توان گفت، اما این که بگوییم این بنا زیبا است، بیشترین اکراه را به همراه دارد.

به طور خلاصه، ایده‌ی یک بنای زیبا مفهومی نیست که دیگر از آن استفاده کنیم یا آن را بفهمیم. نه فقط این، که حتی وقتی یک نفر بخواهد یک بنای زیبا بسازد، مفاهیم، ایده‌ها و اعمالی که منجر به یک بنای زیبا می‌شوند یا به ایجاد آن کمک می‌کنند مجاز نیستند. (در مقاله‌ای با عنوان The unspoken assumption and its antidotes، ارائه شده در کنفرانس The Oxford Conference: A Re-Evaluation Of Education In Architecture در سال ۲۰۰۸)

دسته‌ها
تام مین

تام مین: می‌توان یک بنا را پسندید یا نپسندید، اما باید نسبت آن را با هدفش و زمینهٔ اقتصادی، فرهنگی و سیاسی‌اش درک کرد

طراحی تجلی نیروهایی است که آن را هدایت می‌کنند، (اما) بناها در زمینهٔ انعکاس تغییرات {زمانه} از وسایل الکترونیکی کندتر عمل می‌کنند. مردم {نیز} در مورد آنها محافظه‌کارتر هستند.

من وقتی دربارهٔ ساختمان سانفرانسیکوی خودمان توضیح می‌دهم، می‌توانم از نظر عملکرد {این بنا} حرف بزنم و پوستهٔ دوگانهٔ آن نیز جزوی از همین بحث است. زیبایی‌شناسی بنا {بعد از این توضیح} مناسب به نظر می‌رسد. در حین {توضیح} وجوه هنری، زیبایی‌شناسی و سوبژکتیو می‌توانید عملکرد بنا را به زیبایی‌شناسی آن متصل کنید.

شما می‌توانید یک بنا را بپسندید یا نپسندید، اما {برای فهم و نقد آن} باید نسبت آن را با هدفش و زمینهٔ اقتصادی، فرهنگی و سیاسی‌اش درک کنید. (در گفت‌وگو با Ted Smalley Bowen، منتشر شده وب‌سایت Architectural Record، سال ۲۰۰۷)

دسته‌ها
وینی ماس

وینی ماس: نود و پنج درصد از بناهایی که امتیاز برتر گواهی‌نامه‌های پایداری را کسب کرده‌اند بسیار زشت هستند

کتابی هست که آن را با عنوان «رؤیای سبز» منتشر کردیم، با {همکاری} دو گروه از پژوهشگران دکتری که زیبایی همهٔ بناهایی را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده‌اند که امتیازهای برتر استانداردهای «لید» و «برییم» را در سرتاسر دنیا کسب کرده‌اند. بنا بر این {پژوهش}، مثلاً نود و پنج درصد این بناها بسیار زشت هستند و این امر دوست داشتن آنها را سخت می‌کند. چرا که اگر شما یک بنا را دوست بدارید، همین {دوست داشتنی بودنش} واقعاً پایدارترین چیزی است که در مورد آن می‌توانید ببینید و احساس کنید.

اما این که استانداردهای «لید» و «برییم» در ده سال گذشته باعث ایجاد چنین زشتی‌ای شده‌اند تکان‌دهنده بود؛ و دلایل بسیاری برای این امر وجود دارد. البته چیزهای فوق‌العاده خوبی در مورد این گواهی‌نامه‌ها وجود دارد، اما {این وجوه مثبت} معمولاً فدای {جنبه‌های دیگر} می‌شود. (در گفت‌وگوی منتشر شده در مجلهٔ The New ARCH، دورهٔ ۲، شمارهٔ ۲، سال ۲۰۱۵)

دسته‌ها
لارنس اسکارپا

لارنس اسکارپا: موفقیت برای معمار زمانی حاصل می‌شود که مردمْ فضایی را که او طراحی کرده حفظ کنند، چون آن فضا به درستی کار می‌کند و آنها دوستش دارند

خیلی‌ها از من راجع به رشد {دفتر معماری‌مان} پرسیده‌اند، اما در نهایت، بزرگی {دفتر معماری‌مان} هیچ‌گاه هدفی اصلی برای ما نبوده است. من فکر می‌کنم که ما می‌توانستیم بزرگ شویم، اما حالت‌های دیگری نیز وجود دارد. برخی از شرکت‌ها موفقیتشان را از طریق بزرگی یا رشدشان می‌سنجند، اما من اصلاً به چنین سنجشی معتقد نیستم. با این حال، با این که ما نیز رشد قابل توجهی داشته‌ایم، من هیچ‌گاه احساس نکرده‌ام که کنترل چیزی را از دست داده‌ام یا محدودیت‌هایی در چشم‌انداز {دفتر معماری‌مان} وجود دارد.

{…} برای من موفقیت یعنی این که بتوانم ساختمانی عالی بسازم. «عالی» چند معنی می‌دهد، ، اما مهمتر از همه، آن حالتی است که مردم از بنا لذت ببرند. من اغلب از پروژه‌های پیش‌تر ساخته‌شده‌مان بازدید می‌کنم و می‌فهمم که تقریباً همه‌چیز به شکل کامل همانطوری باقی مانده که ما آن را طراحی کردیم. موفقیت {برای معمار} زمانی حاصل شده که مردم فضای خویش را {همان‌طور که طراحی شده} حفظ کنند، چون دوستش دارند و آن فضا برای آنها به درستی کار می‌کند. (در گفت‌وگو با Andrew Caruso منتشر شده در وب‌سایت National Building Museum، سال ۲۰۱۰)