برچسب: معماری همچون اثر هنری

بدون شک چیزهای زیادی از استادان بزرگ و از {تجربیات} گذشته آموخته‌ام. همچنین، به نظر من بسیار مهم است که مثلاً وقتی در جایی مثل روسیه یا هرجای دیگر کار می‌کنم، هرچقدر که می‌توانم راجع به تاریخ، معماری و سیاق فرهنگی گسترده‌تری که در آن کار می‌کنم بیاموزم. این برای ما خیلی مهم است.

من واقعاً معتقدم که معماری صرفاً شکلی از هنر، یا تجارت، یا حتی رشته‌ای علمی نیست، بلکه تلاقی این سه است؛ بخاطر همین آموختن از منابع فراوان و مسیرهای شغلی افراد متعدد بسیار مهم است؛ و آموختن از این که چگونه یک نفر ممکن است رشتهٔ معماری را -که واقعاً چندبنیانی است- هدایت کند. (در گفت‌وگو با Maria Efimova، منتشر شده در وب‌سایت .ART، سال ۲۰۲۰)

متکبرانه است که معماری را به سوی اثر هنری بودن میل دهیم بدون این که ماهیت آن را به طور کامل درک کنیم، و خطرناک است که این همه راجع به هنر حرف بزنیم مبادا آن را با مُد اشتباه بگیریم. هنر به سختی به دست می‌آید. هنر محصول تأمل عمیق راجع به ماهیت چیزهاست؛ نه محصول مقبولیت و تحسین.

بسیار آسان است که فراموش کنیم بناها را برای مردم می‌سازیم؛ مردمی که باید آن بناها را ببینند و از آنها استفاده کنند. آسان است که فراموش کنیم که آن آدم‌ها افرادی هستند با نیازها و سلیقه‌های متفاوت و سخت است که به یاد داشته باشیم که آنها صرفاً عدد نیستند.

ما باید مسئولیت خلق محیط {جامعهٔ} خودمان را بپذیریم از این فرصتی که در اختیار داریم برای رهبری و آموزش جامعه برای بهبود زیستگاهش استفاده کنیم و اجازه دهیم که آیندگان راجع به این که چه چیز هنر بود و چه چیز وهم قضاوت کنند. اجازه دهیم آیندگان تمدن ما را بسنجند.

همهٔ ما باید ارادهٔ خود را تسلیم خلق تمدنی کنیم که در آن بتوانیم در صلح با طبیعت و با یکدیگر زندگی کنیم. خوب ساختن کنشی صلح‌طلبانه است. بیایید امید داشته باشیم که این کار بیهوده نخواهد بود. (در سخنرانی پذیرش جایزهٔ پریتزکر، سال ۱۹۸۲)