دسته‌ها
سمیه ولی

سمیه ولی: دنبال کردن موفقیت بدون دنبال کردن مقصود هم اشتباه است و هم خطرناک

من آن چیزهایی که بر رویشان کار می‌کنیم و گام‌های بعدی دفترمان را از منظر آن مقصود درونی ارزیابی می‌کنم، چرا که فکر می‌کنم دنبال کردن موفقیت بدون دنبال کردن مقصود یک اشتباه است. به نظرم خطرناک هم هست. من احساس می‌کنم نسل ما انگیزهٔ بسیاری برای موفقیت دارد و این مرا برای آیندهٔ معماری نگران می‌کند، چون اشتباهات بسیاری وجود دارد که باید درست شود.

مطمئناً همهٔ ما نیاز داریم بپنداریم که {به درستی} دیده شده‌ایم. همهٔ ما نیاز داریم که فضای بیشتری را پوشش دهیم و همهٔ ما نیاز داریم که مطابق با تلاش‌هایمان پاداش بگیریم. اما من فکر می‌کنیم اگر داریم به موفقیت فکر می‌کنیم، فقط زمانی کوتاه را در نظر می‌گیریم و این یعنی داریم به موفقیت در طول زمان عمر خویش می‌اندیشیم و این نوع فکر کردن تا حدی سطحی است. این قول معروف را شنیده‌اید که «یک جامعه وقتی به بزرگی می‌رسد که مردمان پیر آن درخت‌هایی بکارند که بدانند هیچ‌گاه در سایه‌شان نخواهند نشست». (در گفت‌وگوی منتشر شده در وب‌سایت designboom، سال ۲۰۲۳)

دسته‌ها
آنوپاما کوندو

آنوپاما کوندو: معماری پس‌زمینه‌ای است برای بزرگداشت زندگی

من {روند طراحی‌ام را} با اسکیس آغاز می‌کنم. اما به صورت همزمان جستجوهای عملی را شروع می‌کنم، گزینه‌های متفاوت مصالح را بررسی می‌کنم و هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم که هدف {غایی از ایجاد اثر} معماری خلق یک محیط ساخته‌شده و خدمت به مردم در این محیط است. من می‌خواهم همواره به یاد داشته باشم؛ مقصود از معماری چیست؟ برای من، معماری همیشه پس‌زمینه‌ای برای بزرگداشت زندگی است.

چیز دیگری {که در روند طراحی} به آن فکر می‌کنم {انتخاب} سازندهٔ بناست؛ چه عناصر متفاوت {بنا} به صورت فردی ساخته شده باشد چه به صورت صنعتی. من انتخابم را بر اساس این شناخت و مذاکره دربارهٔ حد دست‌ساز و ماشین‌ساز بودن انجام می‌دهم. (در گفت‌وگو با Vladimir Belogolovsky، منتشر شده در وب‌سایت مجلهٔ AZURE، سال ۲۰۲۱)

دسته‌ها
مارک ویگلی

مارک ویگلی: بهترین معمار کسی است که ما را وادار می‌کند راجع به بناها دوباره بیندیشیم

معمار بیش از هر کس دیگری یک متفکر اجتماعی است. اینطور نیست که بهترین معماران آنهایی باشند که بهترین بناها را ایجاد می‌کنند. بهترین معمار کسی است که ما را وادار می‌کند راجع به بناها دوباره بیندیشیم. شما مجموعه‌ای از معماران را توصیف می‌کنید که صرفاً بناهای خوب نمی‌سازند، البته، آنها بناهای خوب {هم} می‌سازند، اما کار دیگری هم می‌کنند که مهم‌تر است: آنها ما را وادار می‌کنند که مجدداً تصور کنیم که یک بنا چیست.

به نظر من مقصود {و وظیفهٔ} حقیقی معمار این است که شما را دچار تردید کند تا برای یک لحظه یا یک دقیقه یا یک آخر هفته یا برای تمام عمر چیزها را به شکلی متفاوت ببینید. و همین تواناییِ یک معمار خوب که جهان را به شکلی متفاوت می‌بیند می‌تواند تبدیل به دعوتی شود تا شاید زندگی شما {نیز} متفاوت شود. بیشترِ این دعوت‌ها رد می‌شود. اما گهگاه یک معمار می‌تواند ماشهٔ تردیدی را بکشد که بسیاری چیزهای دیگر را تغییر دهد. هدیهٔ بزرگ معمار همین چیز بسیار ظریف است؛ ایجاد ضربه‌‌ای در ریتم معمول {زندگی}. (در گفت‌وگو با Joachim Bessing، منتشر شده در وب‌سایت 032c، سال ۲۰۰۷)