فکر می‌کنم امروزه در معماری همه می‌خواهند نشان دهند که کارشان «پایدار» است. {اما} برای من، این همان کاری است که انجام می‌دم و همیشه انجام داده‌ام. من تلاش می‌کنم که ساخت‌مایه‌ها را به کارامدترین روش ممکن به کار گیرم، من تلاش می‌کنم آنچه در بستر پروژه در دسترس است ببینم، {تلاش می‌کنم} با کارفرما برای بهترین ساخت‌مایهٔ ممکن برای پروژه مباحثه و جست‌وجو کنم. و البته ما به طراحی به روشی که مقدار زیادی انرژی برای گرمایش و سرمایش مصرف نکند فکر می‌کنیم. (در گفت‌وگو با Shumi Bose، منتشر شده در مجلهٔ PIN-UP، ش ۲۸، سال ۲۰۲۰، به نقل از وب‌سایت مجله)
برچسب: نقد پایداری
به نظر من «پایداری» واژهٔ خوبی است، چون خیلی از آدم‌ها می‌توانند آن را استفاده کنند. اما، هیچ‌کس نمی‌داند چگونه آن را تعریف کند. این بخشی از مسئله است و به همین خاطر ما هیچ‌گاه از آن استفاده نمی‌کنیم. با این حال، ما آن را کنار نمی‌گذاریم، فقط می‌گوییم که از منظر ما این واژه ناکافی است. مثلاً اگر من بگویم رابطهٔ شما با همسرتان چیست، آیا شما فقط می‌گویید پایدار؟ آیا بیشتر از این نمی‌خواهید؟ آیا خلاقیت و عیش و همهٔ چیزهای دیگر نمی‌خواهید؟
اگر ما صرفاً آنچه اکنون انجام می‌دهیم تداوم بخشیم {و در انجام آنها پایدار باشیم}، مرگ همهٔ ما سرمی‌رسد. بسیاری از این کارهایی که می‌کنیم حماقت مبتنی بر کربن است. منظورم این است که ما نمی‌توانیم در این کار پایداری کنیم. حتی اگر آلایندگی کربن خود را کاهش دهید، مشکل همچنان باقی است. ما مشکل انرژی نداریم، آنچه خیلی از مردم نمی‌دانند این است که ما مشکل مواد داریم. کربنی که در هواست در جای نادرستی است. جای این کربن در خاک است. شما به یک سیستم تعریف‌شده نیاز دارید و پایداری آن سیستم تعریف‌شدهٔ مورد نیاز نیست. (در گفت‌وگوی منتشر شده در وب‌سایت INHABITAT، سال ۲۰۱۷)