به نظر من کافی نیست که معماری رویدادهای اجتماعی را دنبال کند، بلکه معماری باید رویدادهای اجتماعی را رهبری کند. {…} شما در مقام معمار و از طریق اجرای کنشهای معماریانه بافت اجتماعی و بافت سیاسی جامعه را متحول میکنید. اینجاست که معماری انگیزاننده یا آغازگر یک تحول میشود.
این همان چیزی است که من همیشه مبلغش بودهام، و البته این مشکلترین کارها برای انجام دادن است. معماران ممکن است با خودشان بگویند: «خب… این کارفرمای من است و او اجازه نخواهد داد که چنین کاری انجام دهم» یا «من باید همان کاری را انجام دهم که کارفرمایم میگوید». برای همین است که من هیچ کارفرمایی ندارم. [میخندد] این حقیقت دارد. حداقل من میتوانم ایدههایم را {بدون ترس از موافقت نکردن کارفرما} منتشر کنم و بعد ممکن است به طریقی همین ایدهها از صافیهای مختلف عبور و به مرحلهٔ بعدی رسوخ کند. (در گفتگو با Geoff Manaugh، منتشر شده در وبگاه BLDGBLOG در سال ۲۰۰۷)