شکل خانه به علل گوناگون عوض می‌شود. خانه‌ها دیگر خانه‌های قدیم نیستند، چون ما هم آدم‌های آن زمان نیستیم. خانه‌ای که برای خواهرم در زعفرانیه ساختم، ربطی به خانه و زندگی قبلی او در کودکی نداشت. آن زمان ما خانه‌ای داشتیم با حیاط بزرگ که دور تا دورش اتاق بود و آشپزخانه هم مکانی دود گرفته در ته حیاط بود. بخشی از معماری خانه‌های ما به فرهنگ قدیم‌مان باز می‌گشت، اما آیا تمام فرهنگ‌های قدیم درست بود؟ در حال حاضر باید ببینیم زندگی معمولی طبقه متوسط چی هست و با توجه به آن محل زندگی را طراحی کنیم. این ایرانی که دائم از آن حرف می زنیم، مگر چیزی غیر از مردم آن است؟ این هویتی که دائم از آن حرف می‌زنند و بر آن تاکید و اصرار دارند تا شبیه گذشته باشیم را نمی‌فهمم. چه چیزمان به گذشته شبیه است که معماری‌مان باشد؟ (در گزارش منتشر شده از نشست کانون معماران معاصر در وب‌گاه هنرآنلاین، سال ۱۳۹۳)
