هنگام طراحی باید توجه داشت که ما از معماری چه می‌خواهیم. جز ایجاد فضای بهتر، شادتر و اجتماعی خوش‌بینانه‌تر برای مردم به صورت عام؟ در زمانه‌ای مانند امروز، معماری وسیله‌ای برای مال اندوزی و تجارت بازار شده و دیگر نقش اساسی خود را که همان امکان بهتر زندگی کردن باشد از دست داده است. بنا بر این در چنین فضایی با چنین سردرگمی‌ای که آینده را تاریک می‌نمایاند من در کارهایم کوشیده‌ام که به فضاهای جدیدی که منعکس کردن فرم و شکلی از محتوا باشد بپردازم. سعی کرده‌ام که معماری را از حالت مکعب‌های عظیم و حجیم و یکنواخت خارج و حجم‌های خالی شده در مکعب عظیم را به یک فضای قابل زیست و مکمل فضاهای خصوصی تبدیل کنم که مانند گلخانه، نارنجستان یا یک آلاچیق بزرگ کار کند تا فضای سبز و با طراوت در ارتفاعات بنا وجود داشته باشد. (مجلهٔ معمار، ش 27، 1383)