زیبایی فرشتهٔ الهامی است که با همهکس سخن میگوید. شایسته نیست کسی را که زندگیاش از زیبایی خالی است آدمیزاد بنامیم. هر اثر هنری که زیبایی را اظهار نکند ارزش آن را ندارد که یک اثر هنری قلمداد شود. معماری هنری است که زمینهای کلی ایجاد میکند شامل احساس زیباییشناسانه در فضا. و تنها آن زمان است که معماری میتواند به محیط زندگی تبدیل شود.
زیبایی همواره چراغ هدایت من بوده است. (در گفتگو با Christian Narkiewicz-Laine در سال ۱۹۸۱، منتشر شده در وبگاه رسمی مصاحبهکننده)