هیچ‌وقت یک معمار حرفه‌ای تمام‌عیار نشوید، مگر آنکه نتوانید از آن دوری کنید. مگر آنکه با اشتیاق عاشقانه مجبور به این کار باشید، {چون} هیچ‌وقت پولدار نخواهید شد. به پریشانی خواهید افتاد. واقعا وقت کمی خواهید داشت تا خود را به اشتیاق خلاقیتی که دارید بسپارید. از طرف دیگر پاداش بسیار زیادی دریافت خواهید کرد. هیچ‌وقت از کار خسته نخواهید شد، هیچ‌قت حوصله‌تان سر نمی‌رود. شاید به ندرت از خود بی‌خود و بی‌حواس شوید، ولی بی‌حوصله هرگز. (در بیست و هفتمین سمینار Aica در توکیو، سال 1992، ترجمهٔ علی شهریار زرین، منتشر شده در مجلهٔ معماری و شهرسازی، سال 1376)
