معماری زبان است. زبان ارتباط انسان با محیط، ارتباط انسان‌ها با همدیگر، ارتباط انسان با گذشتگان و آیندگان، ارتباط با مبدأ هستی (خدا) و ارتباط انسان با فردای مطلوب (دنیای پس از مرگ). زبان معماری در هر فرهنگ بر اساس اشتراکات معنی بین مردم هم زبان، هم فرهنگ، هم دین، هم اقلیم و… شکل گرفته و دارای تاثیر و تاثر از معماری سایر مناطق جغرافیایی بر حسب اشتراکات زبانی، دینی، فرهنگی، اقلیمی و… است. (در مقالهٔ «چگونگی شکل‌گیری ارتباط انسان با محیط مصنوع»، سال 1374)
