به اعتقاد من امروز مشکل معماری ما طراحی نیست. در مجموع معماران خوب ما از نظر قدرت طراحی و تخیل و تصور اگر سرآمد نباشند بسیار قابل قبولاند. ولی به محض این که از این آستانه میگذریم بحران آغاز میشود. البته بخش عمدهای از وضع معماری به وضعیت فرهنگی ما برمیگردد و این واقعیت که ما علیالاصول به خلق یک فکر بیشتر از همه عوامل تحقق آن اهیمت میدهیم. اما مشکل اصلی ما در نظام انجام کارهایمان است. بخشی از این مشکل ناشی از تربیت خود ماست که قادر به سازمان و سامان دادن عوامل نیستیم. به عبارت بهتر طراحیمان بد نیست، سازمان دادنمان بد است، آموزشمان بد است، صنعت پشتیبان معماریمان بد است، سلیقهای که باید از ما تقاضا و طلب داشته باشد بد است. (گفتگو با مجلهٔ معمار، سال 1381)