
پل آندرو | Paul Andreu
پل آندرو، متولد سال ۱۹۳۸ و درگذشتهٔ سال ۲۰۱۸، معمار فرانسوی بود.شما در مقام معمار باید تردیدهایی داشته باشید، اگر هیچ تردیدی ندارید احمق هستید.
وقتی دربارهٔ ایدههای شاعرانه با مردم حرف بزنی آنها میترسند. دارم دربارهٔ کارفرماها و تصمیمگیران صحبت میکنم. آنها تردید را نیز دوست ندارند. اما شما {در مقام معمار} باید تردیدهایی داشته باشید. اگر هیچ تردیدی ندارید احمق هستید.
آن زمان که اینجا پایانهٔ شمارهٔ یک و دیگر پروژهها را به پایان رساندم میخواستم تجربیاتم را ادامه دهم، از همین رو به یاد میآورم که داشتم با یک کارفرما در خاورمیانه صحبت میکردم و تردیدهایم را با گفتن این جمله بیان میکردم که: «میتوانیم این کار را از این طریق یا آن طریق انجام دهیم، اما کاملاً مطمئن نیستم…» و چیز بعدی که میدانم این است که قراردادمان فسخ شد.
شما ممکن است تردیدهایی داشته باشید، اما شاید خردمندانهتر این باشد که آنها را برای خودتان نگه دارید. [میخندد] تردیدها را باید همچون راز خود نگه دارید. فقط زمانی باید {از تردیدهایتان} بگویید که به راه حلی رسیده باشید. به یک معنا، وقتی شما طرح خودتان را شرح میدهید همیشه دروغ میگویید. (در گفتوگو با Vladimir Belogolovsky، منتشر شده در وبسایت archdaily، سال ۲۰۱۷)
آنچه واقعا برای پیشرفت معماری مهم است آزادی است. کار خوب خلاقه نیاز به آزادی دارد. کسی که آزاد نیست نمیتواند خلق کند. هر نوع فشاری مانع خلاقیت میشود و به همین دلیل همه باید برای به دست آوردن آزادی خلاقیت مبارزه کنند، برای برخوردار شدن از فضای آزاد. وقتی آن را به دست آوردید باید کار کنید و کار کنید. کار دیگری نمیتوان کرد. (در گفتگو با کامران افشار نادری و سهیلا بسکی، منتشر شده در مجلهٔ معمار، ش 2، پاییز 1377)
روند طراحی همیشه روندی کاملاً منطقی نیست. گاهی اوقات از شما در مقام طراح میپرسند که چرا فلان تصمیم را گرفتی؟ خب، من این تصمیم طراحانه را گرفتهام و نمیدانم دقیقا چرا، یا به عبارتی دلیلی منطقی برای آن ندارم. اما منِ طراح مجبورم یک دلیل قانع کننده بیابم تا برای آن سوال پاسخی داشته باشم. برای همین است که من اعتقادی به این ندارم که کامپیوترها بتوانند به خوبی طراحی کنند زیرا کامپیوترها اشتباه نمیکنند. اما گاهی اوقات شما در مقام طراح کاری میکنید که اشتباه به نظر میرسد اما بعدتر معلوم میشود که کار درست همان بوده است. (در گفتگو با وبسایت Archdaily، سال 2017)
در همان روزهایی که ریاضیات میخواندم به نظرم رسید نوعی حس زیبایی، نوعی سازمان فکری و جریان اکتشاف در ریاضیات هست. این حس در معماری هم هست. نه این که بخواهم بگویم ریاضیات و حساب برای معماری مفیدند. محاسبهٔ ساختمان چیز دیگریست. اما نوعی زیبایی، سازمان فکری و لذت اکتشاف در تفکر ریاضی و فیزیک هست که در معماری هم وجود دارد، اگرچه با آن متفاوت است. و من آن را دوست دارم. (در مجلهٔ معمار، شمارهٔ ۲)