تازه‌ترین گفتارهای هنرمندان

هنرمند واقعی همیشه در حال قرار دادن خود در معرض خطر است. این همان هنری است که من می‌توانم آن را تحسین کنم.غیر از این فقط نوعی زینت بیهوده در روزگار ماست.

تنوعی که در خط قدما وجود داشته از سر تفنن نبوده بلکه نیاز بوده که چنین باشد. آن‌ها نیاز حس می‌کردند که برای این کار باید خطی با ارتفاع بلند و باصلابت باشد.

هیچ روش مشخصی برای خلق اثر هنری وجود ندارد. اگر تلاش کنم که ببینم چطور اثر هنری آخرم را خلق کرده‌ام، هیچ‌وقت کمکی به انجام اثر هنری بعدی‌ام نخواهد کرد.

خوش‌آمد و بدآمد در هنر وجود ندارد. به رئیس موزهٔ مدرن‌آرت گفته بودند که اگر کاری دیدی که نمی‌توانی آن را درک کنی از شغلت استعفا بده.

نقاشی صرفا یک شاهد است، سطح حساسی که آنچه را که رخ داده ثبت کرده است. رنگ از نظر وجه شیمیایی‌اش که توسط هنرمندان به کار گرفته می‌شود.

آثار ما باید متناسب با فرهنگ ما باشد. ما شرقی هستیم. ما غربی نیستیم. گرافیک زاییده ایران است. بروید کوزه‌ها و کاسه‌ها را ببینید. تابلو نقاشی زمان صفویه به غلط آمد.

مسئلهٔ ارزش ملیت در هنر احتمالا غیرقابل حل است. به طور کلی می‌شود گفت که هنر یک ملت در صورتی که بازتابی از سرشت مردمانش باشد به اوج خود می‌رسد.

نکته دیگر این که به علت مرکزیت یافتن هنر غربی به دلایل سیاسی و اقتصادی، نوع نقاشی‌ای که در ایران تولید می‌شود به نحوی بازتولید هنر غربی است.

ما داریم زبان تصویر را بد به کار می‌بریم و من به شما می‌گویم که {عکاسی} یک ابزار استثمار شده است. یک رسانه در حال توسعه نیست بلکه به کلی نابود شده است.

چرا مرتب از عدم معرفی هنر ملی و ایرانی در جهان معاصر حرف می‌زنیم، وقتی هنوز زمینه‌ای برای رشد و تبلور هنرمند را در کشورمان ایجاد نکرده‌ایم.

«سبک» یک جور کلاهبرداری است. من همیشه احساس می‌کردم که یونانی‌ها پشت ستون‌هایشان پنهان شده‌اند. اینکه سعی کنی به زور و اجبار یک سبکی داشته باشی ایده بسیار مزخرفی است.

اگر ما بخواهیم تعریفی برای عکاسی قائل شویم باید بر اساس شناختی که تا به حال از آن داشته‌ایم آن را بیان کنیم، پس به این ترتیب جلوی گسترش معنی و تحول حیات عکاسی را گرفته‌ایم و محدودش کرده‌ایم.

من فکر می‌کنم بهتر است مردم خودشان داستان پشت هر عکسی را تصور کنند و معنای خودشان را از آن برداشت کنند. گاهی معنای عکس در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

ما آوانگارد نیستیم بلکه سعی کرده‌ایم از اتفاقی که در دنیا می افتد عقب نمانیم. این هنرها همه وارداتی است. باید تلاش کنیم تازگی را در داشته‌هایمان ایجاد کنیم.

دوربین‌ها فقط سطوح را می‌بینند و ما فضا را می‌بینیم. به نظر من عکاسی حتی ممکن است باعث شده باشد ما جهان را بسیار ملال‌آور ببینیم.

وقتی که برنامه دانشکدهٔ هنرهای زیبای ما، برنامه بوزار باشد و از خارج وارد شده باشد، نتیجه همین می‌شود. دانشگاه‌های ما در مبحثِ آموزش، به همه چیز توجه می‌کنند الّا آثار فرهنگی و هنری خودمان.

سکون در نقاشی توهم است همانطور که جنبش در نقاشی حاصل وهم است. وقتی از روی مدل زنده نقاشی می‌کنید هزار تا چیز در حال رخ دادن است.

من به عنوان معلم در قضاوت در مورد شاگردانم، به آن‌ها می‌گویم سر من نمی‌توانید کلاه بگذارید. از روی هم کپی نکنید. الهام هم که می‌‌‌گیرید بگویید الهام گرفتم.