زمانی که من دانشکدهٔ معماری {اس ای پی تی} را تأسیس کردم، دانشجویان معماری را به محل {ساخت} بناها بردم و به آنها گفتم که هر آن چه شما انجام دهید در معرض تغییر و اصلاح {توسط مردم} است، بنابراین معماری تبدیل میشود به توسعهای برای زندگی و زیست {مردم}. در هند، وقتی خانهای میسازید، این بنا در طول زمان تغییر میکند. پس این سوالی بزرگ برای معمارانی است که میخواهند بناهای آنها تغییر نکند.
پس این فلسفهٔ من بوده است، پرسش از این مسئله که جوهرهٔ معماری چیست؟ یک بنا موجودی جاندار است. یک بنا زنده است. {اثر معماری} یک فراورده {یا محصول} نیست، فرایندی است که چیزها در آن رخ میدهد. {یک بنا} انعکاسی است از زندگی و معماری پسزمینهای برای زندگی است. (در گفتوگوی منتشر شده در وبسایت RIBA در سال ۲۰۲۲)