ایجاد ارتباط و انس با هنر گذشتگان و مجاهده و تلاش برای خودسازی و پذیرفتن فضیلت‌های اخلاقی می‌تواند هنرمند سرگشتهٔ امروز را در مسیری راهبری نماید که پرچمدار حیاتی نوین در عصر کنونی گردد. این بازگشت به گذشته نیست بلکه رجوع به ارزش‌های مانایی است که حیات‌بخش و صورت‌بخشنده به معماری گذشته و سازندهٔ هویت آیندهٔ ماست. (در مقالهٔ «آیین جوانمردان و طریقت معماران، سیری در فتوت‌نامه‌های معماران و بنایان و حرف وابسته»، سال ۱۳۷۵)
