معماری مسکونی، در ذاتش، پناهگاه است. معماری مسکونی، بعد از غذا، ابتدایی‌ترین و اساسی‌ترین نیاز انسان است. معماری مسکونی برای بقا ضروری است و به همین دلیل در عمیق‌ترین سطح، برای همه‌ی ما معنا دارد. معماری مسکونی فقط {ضامن} یک سبک زندگی شخصی نیست؛ بلکه محافظ ما در برابر عوامل طبیعی و جایگاه امن ماست. در سراسر جهان، همه‌ی ما یک چیز مشترک داریم: نیاز به غذا و پناهگاه.
{…} خانه فقط دارای ویژگی «پناهگاه بودن» نیست؛ بلکه بازتابی از فرهنگ نیز هست. بنابراین، شما می‌توانید نسبت به بسیاری از تدابیر سبک‌شناختی که در طول زمان رخ داده‌اند، تردید داشته باشید. برخی از آنها پوچ، برخی مضحک، برخی شگفت‌انگیز و برخی درخشان بوده‌اند. برخی از آنها نهادهای فرهنگی بزرگ‌تر ما را تحت تأثیر قرار داده‌اند و بسیار مهم هستند. خانه همچون یک پرورشگاه برای فرهنگ است، زیرا فرهنگ در ابتدایی‌ترین و انسانی‌ترین سطح خود در آنجا وجود دارد. (در گفت‌وگو با Bernard Friedman در کتاب The American Idea of Home، منتشر شده در سال ۲۰۱۷)
