من خودم را یک روزنامه‌نگار نمی‌دانم. عکس‌های من برای دیده شدن در نمایشگاه‌ها و بر روی دیوارها خلق شده‌اند. آن‌ها بر روی دیوار زیبا به نظر می‌رسند، و در عین حال سوژه‌ای را به تصویر می‌کشند که ممکن است برای برخی افراد سنگین و دشوار باشد. این یک جور تناقض است، چون خیلی وقت‌ها مردم نمی‌خواهند ببینند در دنیا چه خبر است. اما اگر کسی آنچه را که در جهان اتفاق می‌افتد ثبت نکند، آن وقت مردم می‌توانند به سادگی به واقعیت‌های موجود پشت کنند.
امیدوارم کسانی که به عکاسی علاقه‌مندند یا وارد یک نمایشگاه می‌شوند یا یکی از کتاب‌هایم را باز می‌کنند — چیزی از این اتفاقاتی که در دنیا در حال وقوع است به آگاهی و وجدانشان نفوذ کند. زیرا دنیا تنها چیزی است که داریم، اما بهترین مکان هم نیست؛ می‌توانست جایی [بسیار] بهتر باشد. (در گفت‌وگوی منتشر شده در وب‌سایت ASX، در سال ۲۰۱۰)
