اگر در جامعهٔ ما بحث نقد در معماری ضابطه‌مند و جدی بود، کارفرما و مردم به حرف ناقد گوش می‌دادند، چون ناقد دلسوز مردم و معماری است و اصلا مسئول است. در اینجا «د» از لغت «نقد» افتاده و تبدیل به «نق» شده است. یعنی عده‌ای نق می‌زده‌اند و این نقد نیست. به عبارتی چون خودشان نتوانسته‌اند موفق باشند، دیگران را مورد سرزنش قرار می‌دادند. در نقد، کاملاً دلسوزی وجود دارد و وقتی دیده می‌شود این دلسوزی برای جامعه است، کارفرما باید به این نقدها توجه کند. گاهی ممکن است یک ناقد معماری از ساخت یک اثر جلوگیری کند.
ما باید در ابتدا ناقد تربیت کنیم، بر روی آموزش منتقد کار کنیم و سپس به نقد اهمیت دهیم. به نظر من بسیار مهم است که بتوانیم با یکدیگر گفت و گو داشته باشیم. یکی از شرایط این گفت و گو که این قدر در جامعهٔ ما مطرح می‌شود و ما خلأ آن را حس می‌کنیم، نقد است. شما برای نقد داشتن باید بدانید چه می‌خواهید بگویید. (در گفتگو با نویسندهٔ مجلهٔ آینهٔ خیال، سال 1378)
