درکشورهای دیگر پژوهش‌های زیادی روی معماری خود انجام می‌دهند اما در ایران کار زیادی در این زمینه انجام نشده است. حدود پانزده سال است که موجی تحت عنوان «معماری جهانی» در ببن معماران ایرانی رواج یافته که به دنبال آن آنفدر که معماری معماران بزرگ جهانی در ایران بررسی و تحلیل می‌شود، در کشورهای خودشان انجام نمی‌شود.
بیشتر معماری ایران دست «بساز بفروش‌ها» است. اما انقاقی که افتاده این است که ما فرهنگ خود را کنار گذاشته‌ایم و معمارانی که ادعای نخبه بودن دارند به کارهای عجیب و تقلید از خارجی‌ها می‌پردازند. اتفاق دیگری که طی چهار سال اخیر رخ داده این است که مسئولان نمای رومی را رواج داده‌اند که چیزی التقاطی است و تناسبات رایج در معماری جهان را رعایت نکرده است. در حالی که در کشورهای حاشیهٔ خلیج فارس به دنبال هویت‌سازی در معماری هستند. (در گفتگو با نویسندهٔ وب‌سایت معماری‌نیوز، به نقل از سایت انجمن مفاخر معماری ایران، سال 1396)
