ما در مقام انسان مدرن خیلی از خود متشکر هستیم. ما حس می‌کنیم می‌توانیم در جهان خودمان زندگی کنیم و تقریبا محیط‌های مادی تاثیری بر ما ندارد. ما فکر می‌کنیم در صفحه کامپیوترهایمان زندگی می‌کنیم. اما در نهایت، فضاهای مادی‌ای که درست می‌کنیم واقعا بر ما تأثیر می‌گذارند. این فضاها می‌توانند در سلامت یا بیماری ما نقش داشته باشند. اینجاست که تاریخ اهمیت پیدا می‌کند. اگر ما از گذشتگان درس نگیریم، هیچ منبع دیگری نداریم که به آن رجوع کنیم چرا که امروز هیچ چیزی وجود ندارد که همه در آن سهیم باشیم. ما همه باورهای کوچک و نصفه و نیمه خودمان را داریم. جهان‌شناسی متفاوتی داریم، مذهب متفاوتی داریم، و برای همین هم در جهان پیچیده و چند پاره‌ای سکونت داریم. تنها راه برای یافتن شیوهٔ مناسب برخورد {با مسائل امروز} رجوع به تاریخ است. (در گفتگو با Saundra Weddle و Marc J. Neveu در وب‌سایت Architecture Norway، سال 2011)
