به نظر من در حال حاضر برای فارسی‌زبانان یا دقیق‌تر، معماران ایرانی، تألیف لازم‌تر از ترجمه است. برای این که هر کتاب خارجی دربارهٔ معماری دارای اطلاعاتی است که معماران ایرانی چندان رغبتی به دانستن آن ندارند، چون مربوط به اوضاع مغرب‌زمین است. این نکته بی‌آنکه از اهمیت ترجمه بکاهد، لزوم تألیف را نشان می‌دهد. از همین رو کارهای اخیر بنده {…} تألیف است و نه ترجمه. در واقع قبل از تألیف از زمان و معماری قصد داشتم کتابی در دنبالهٔ فضا، زمان و معماری و هم‌وزن آن ترجمه کنم که وضعیت معماری جهان را بعد از سالهای شصت میلادی مورد بحث قرار دهد. اما به همان دلیل که در سطور بالا نوشتم کتابی نیافتم، پس خود دست به کار شدم. (در گفتگو با د. سمرقند، منتشر شده در مجلهٔ معمار، ش 3، زمستان 1377)
