صادقانه بگویم، من به {روی آوردن به} معماری بومی صرفاً به خاطر خودش {و نه به دلیلی منطقی} آلرژی دارم. به نظر من آنچه ما فرم‌های بومی به حساب می‌آوریم در بیشتر اوقات بر اساس منطق ساخت شکل‌گرفته‌اند و {شکل‌گیری آنها} تقریباً هیچ‌گاه علت فرهنگی نداشته است. این که برای معماری بومی یا روزمره به منزلهٔ یک سبک ارزش قائل شویم را در بهترین حالت کنایه‌آمیز و هوشمندانه و در بدترین حالت توهین‌آمیز می‌دانم. من آنقدرها هوشمند نیستم و برای همین هم فرم‌های بومی را به شکل طنزآمیز به کار نمی‌برم. از آنجایی که آدم طنازی نیستم، سعی می‌کنم از به کار بردن فرم‌های بومی اجتناب کنم. (در گفت‌وگو با Jenny Lynn Weitz و Scott Cartwright، منتشر شده در وب‌سایت Offcite، سال ۲۰۱۲)
