معماری امروز نیازمند نقد و بررسی است. از گذشتهٔ با شکوه گفتن کافی نیست. حتی ذکر تاریخ گذشته بدون تحلیل آن نیز چندان کارساز نیست و این که بگوییم تمام آثار گذشته به صرف قدیمی بودن با ارزش و زیبا هستند نیز چندان درست نمی‌نماید. بنا بر این چارهٔ کار نگاه تحلیلی و دقیق به معماری امروز است. نگاهی که فقط زشتی‌ها و کاستی‌ها را نبیند بلکه این معماری را واقعیتی ملموس بداند که اتفاق افتاده و در حال ادامهٔ راه خود است. (در مقالهٔ «زمینه‌ای برای نقد ساختاری معماری جدید ایران»، مجلهٔ آبادی، سال 1373)
