محمد ابراهیم جعفری

من دوستی داشتم که دندانپزشک بود و هر سال برنامه‌ای برگزار می‎کرد که در آن دندانپزشک‌ها به مردم روش درست مسواک زدن را یاد می‏‌دادند. برای این برنامه به تعدادی غرفه نیاز داشتند و از ما برای ساختن این غرفه‏‌ها دعوت کردند. من تکه‌ای پلاستوفوم پیدا کرده بودم و با آن کار کردم و به نظرم رسید که این ماده بهترین متریال برای ساختن غرفه است. به همراه آرابیک باغداساریان و دوست دیگری شروع به کار کردیم. دیدم این ماده تا می‌شود و نوعی چسب آن را سوراخ می‎کند به همین دلیل شروع به ایجاد شکل‌ها و حفره‌هایی روی این ماده کردم. محسن وزیری مقدم وقتی این کار را دید خیلی خوشش آمد هرچند خودش چوب را برای کار انتخاب کرد. آن حجم را با خاک رس رنگ کردم.

مدرنیسم آن دوران شروع شده بود و اولین بار که کارهای مدرن ایرانی را برای نمایش انتخاب کردند این کارهای من با پلاستوفوم را انتخاب کردند. پس از آن نمایشگاه در خارج از ایران بود که من به هنرمند مدرنیست تبدیل شدم. من شعر هم می‎گفتم و با غلامحسین نامی موزیک هم می‌ساختم که همه حال و هوایی نو داشتند و این رویکرد نو در همه کارهای من وجود داشت. کسی که فکر کند می‎خواهد مدرن کار کند و برای چنین شکلی از کار کردن تصمیم بگیرد، موفق نخواهد شد. باور بشر است که او را خلاق کرد و می‎توان گفت بشر اولیه مدرن‌ترین افراد در تاریخ بوده است. (در گفت‌وگوی منتشر شده در وب‌سایت هنرآنلاین، سال ۱۳۹۵)