اگر پالادیو کتاب‌های مشهورش را نمی‌نوشت، احتمالاً دیگر چیزی درباره او نمی‌دانستیم. اگر کتاب «به سوی یک معماری» لوکوربوزیه وجود نداشت، هیچ‌کس متوجه ساختمان‌های سفید کوچک او نمی‌شد. افراد زیادی در آن زمان چیزهایی شبیه به آن می‌ساختند. همه‌ی معماران بزرگ به‌خاطر کتاب‌هایشان بزرگ هستند، حتی میس فان در روهه هم یک مجله داشت. من می‌نویسم تا بخشی از فرهنگ آینده باشم.

{…} من فکر می‌کنم مهم است که بخشی از تاریخ باشیم. فکر می‌کنم {داستان ما} مانند داستان فاوست و شیطان است. شیطان می‌تواند به شما ثروت، عشق و قدرت بدهد، اما همچنین می‌تواند آنها را از شما بگیرد. اما هیچ‌کس نمی‌تواند تاریخ را از شما بگیرد. و نوشتن اتفاقاً بخشی از این تاریخ است. فکر می‌کنم معماری که نمی‌نویسد، معمار بزرگی نیست. (در گفت‌وگوی منتشر شده در کتاب Talking architecture: interviews with architects در سال ۲۰۰۸)